کد مطلب:140457 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115
رجز خواندن امام و کشتن جمعی از کافران را
مرحوم یزدی در بیت الاحزان می نویسد:
در حدیث است كه چون تشنگی بر خامس آل عبا، مظلوم كربلا علیه آلاف التحیة و الثناء در دشت كربلاء و بر اهل بیت آن غریب بزرگوار كه همه اولاد ساقی كوثر بودند شدت كرد و كسی از فرزندان و یاران آن جناب باقی نمانده بود كه بتواند آبی از برای لب تشنگان تحصیل نماید لابد و لاعلاج آن حضرت خود بنفس نفیس روانه میدان شده كه شاید از برای جگرسوختگان آبی فراهم نماید، پس چون داخل میدان شد در مقابل لشگر اعداء ایستاده این رجز را انشاء فرمود:
كفر القوم و قدما رغبوا
عن ثواب الله رب الثقلین
یعنی: این جماعت كافر شدند و حال آنكه پیش از این روز عاشوراء روی گردانیده بود از ثواب خداوند جن و انس
قتلوا قدما علیا و ابنه
حسن الخیر كریم الابوین
كشتند پیش از این پدرم علی بن ابیطالب علیه السلام و برادرم حسن مجتبی را كه از همه بهتر و از جهت پدر و مادر كریم بود
حنفا منهم و قالوا اجمعوا
و احشروا الناس الی حرب الحسین
و باعث آنها بغض های ایشان بود و بعد از آن گفتند كه جمع شوید و برانگیزانید خلق را به سوی جنگ حسین
یا لقوم من اناس ارذل
جمعوا الجمع لاهل الحرمین
وای بر این خلق پست فطرت باد كه جمع كردند این اشرار را برای جنگ با اهل حرم خدا و رسولش
ثم صاروا و تواصوا كلهم
باحتیاج لرضاء الملحدین
پس همه عهد خود را محكم كردند در این كار بجهت خوشنودی دو ملعون ملحد یعنی یزید و ابن زیاد.
لم یخافوا الله فی سفك دمی
لعبید الله نسل الكافرین
از خداوند نترسیدند در ریختن خون من از برای خاطر عبیدالله بن زیاد كه پدر و مادر او هر دو كافر بودند
و ابن سعد قدرمانی عنوة
بجنود كوكوف الهاطلین
و پسر سعد لعین با لشگر خود از روی قهر و غلبه مرا تیرباران كردند بمثل شدت باریدن باران از دو ابر ریزان
لا لشی ء كان منی قبل ذا
غیر فخری بضیاء النیرین
و این تیرباران نه بسبب گناهی بود كه از من صادر شده بود به غیر از فخر كردن من به جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله كه نور آفتاب و ماه است.
بعلی الخیر من بعد نبی
و النبی القرشی الوالدین
و فخر كردن من به پدرم علی بن ابیطالب علیهماالسلام كه بعد از پیغمبر از همه كس بهتر است و پیغمبری كه پدر و مادر او از قریش است.
خیرة الله من الخلق الی
بعد جدی و انا بن الخیرتین
ای قوم پدرم بهتر از همه خلق خداوند است بعد از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و منم فرزند این هر دو بزرگوار برگزیده خدا
امی الزهراء حقا و ابی
وارث العلم و مولی الثقلین
ای جماعت به حقیقت همه می دانید كه مادرم فاطمه زهرا است و پدرم وارث
علم و مولای جن و انس است.
فضته قد صفیت من ذهب
فانا الفضة و ابن الذهبین
مادرم نقره ای است كه مصفای از طلا است، پس منم نقره و فرزند حاصل شده از دو طلا.
ذهب فی ذهب فی ذهب
و لجین فی لجین فی لجین
منم طلا در طلا و منم نقره در نقره در نقره یعنی منم حسین بن فاطمه دختر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم.
والدی شمس و امی قمر
فانا الكوكب و ابن القمرین
پدرم آفتاب تابان است و مادرم ماه درخشان، پس منم ستاره فرزند آفتاب و ماه
عبدالله غلاما یافعا
و قریش یعبدون الوثنین
پدر بزرگوارم در زمان كودكی خداپرست بود در حالی كه قریش عبادت دو بت بزرگ را می كردند.
یعبدون اللات و العزی معا
وعلی قائم بالحسنیین
و قریش لات و عزی را می پرستیدند و پدرم جناب علی بن ابیطالب علیه السلام برپادارنده بود هر دو نیكوئی را یعنی عبادت پروردگار و اطاعت رسول را.
مع رسول الله سبعا كاملا
ما علی الارض مصلی غیر ذین
پدرم نماز جماعت می كرد با رسول خدا تا هفت سال كامل و حال آنكه بر روی همه زمین بغیر از این دو بزرگوار نماز گذارنده ای نبود.
هجر الاصنام لا یعبدها
مع قریش لا و لا طرفة عین
پدرم دوری جست از بت ها و هرگز عبادت نكرد آنها را با قریش بلكه بقدر چشم بر هم زدن و باز نمودن هم آنها را نپرستید.
من له جد كجدی فی الوری
او كامی فی جمیع المشرقین
كیست كه از برای او جدی باشد مثل جد من در همه عالم یا مادری باشد مثل
مادر من در مشرق و مغرب عالم؟
خصه الله بفضل و تقی
فانا الازهر و ابن الازهرین
خداوند مخصوص گردانید جدم را به فضل و تقوی، پس منم كوكب درخشنده فرزند دو كوكب نور دهنده.
جوهر من فضة مكنونة
فانا الجوهر و ابن الدرتین
جدم جوهری است از نقره پنهانی یعنی از نور ابیض الهی، پس منم جوهر و فرزند دو در نهانی.
نحن اصحاب العبا خمستنا
قد ملكنا شرقها و المغربین
مائیم اصحاب عبا كه هر پنج نفر ما مالك شدیم مشرق و مغرب زمین را.
نحن جبریل لنا سادسنا
و لنا البیت و مثوی الحرمین
مائیم اصحاب كساء كه فخر كرد به ششمین شدن ما جبرئیل و از برای ما است خانه كعبه و آرامگاه حرمین.
كل ذی العالم یرجو فضلها
غیر ذاالرجس لعین الوالدین
هر صاحب علمی امید دارد فضل ما را بغیر از این ملعون نجس كه لعنت كرده شده است پدر و مادرش.
جدی المرسل مصباح الدجی
و ابی موفی له بالبیعتین
جد من پیغمبر مرسلی است كه چراغ تاریكی ها است و پدرم وفا كننده است به هر دو بیعت او كه آن: الست بربكم است و محمد نبیكم.
والدی خاتمه جادبه
حین وافی رأسه للركعتین
پدر بزرگوارم انگشتر خود را عطاء نمود به سائل در حالتی كه سر او وفاء كرد از برای هر دو ركعت نماز.
قتل الابطال لما برزوا
یوم بدر و باحد و حنین
پدرم كشت شجاعان را كه مبارز می طلبیدند در روز جنگ بدر و احد و حنین.
اظهر الاسلام رغما للعدا
بحسام سارم شفرتین
پدرم ظاهر گردانید اسلام را به خاك مالیدن خرطوم دشمنان به ضرب ذوالفقار دو دم قطع كننده.
فعلیه الیه صلی كلما
غرب القمری و غاب الفرقدین
پس بر پدرم صلوات فرستاده است خدا مادامی كه مخفی است قمری (نام مرغی است) و غائبند فرقدان.
در حدیث است كه آن حضرت بعد از خواندن این رجز غیرت اسد اللهیش به جوش آمد بر آن منافقان بی دین حمله كرد و بسیاری از ایشان را به درك نیران فرستاد، پس به مكان خود مراجعت فرمود.
در حدیث است كه چون تشنگی بر خامس آل عبا، مظلوم كربلا علیه آلاف التحیة و الثناء در دشت كربلاء و بر اهل بیت آن غریب بزرگوار كه همه اولاد ساقی كوثر بودند شدت كرد و كسی از فرزندان و یاران آن جناب باقی نمانده بود كه بتواند آبی از برای لب تشنگان تحصیل نماید لابد و لاعلاج آن حضرت خود بنفس نفیس روانه میدان شده كه شاید از برای جگرسوختگان آبی فراهم نماید، پس چون داخل میدان شد در مقابل لشگر اعداء ایستاده این رجز را انشاء فرمود:
كفر القوم و قدما رغبوا
عن ثواب الله رب الثقلین
یعنی: این جماعت كافر شدند و حال آنكه پیش از این روز عاشوراء روی گردانیده بود از ثواب خداوند جن و انس
قتلوا قدما علیا و ابنه
حسن الخیر كریم الابوین
كشتند پیش از این پدرم علی بن ابیطالب علیه السلام و برادرم حسن مجتبی را كه از همه بهتر و از جهت پدر و مادر كریم بود
حنفا منهم و قالوا اجمعوا
و احشروا الناس الی حرب الحسین
و باعث آنها بغض های ایشان بود و بعد از آن گفتند كه جمع شوید و برانگیزانید خلق را به سوی جنگ حسین
یا لقوم من اناس ارذل
جمعوا الجمع لاهل الحرمین
وای بر این خلق پست فطرت باد كه جمع كردند این اشرار را برای جنگ با اهل حرم خدا و رسولش
ثم صاروا و تواصوا كلهم
باحتیاج لرضاء الملحدین
پس همه عهد خود را محكم كردند در این كار بجهت خوشنودی دو ملعون ملحد یعنی یزید و ابن زیاد.
لم یخافوا الله فی سفك دمی
لعبید الله نسل الكافرین
از خداوند نترسیدند در ریختن خون من از برای خاطر عبیدالله بن زیاد كه پدر و مادر او هر دو كافر بودند
و ابن سعد قدرمانی عنوة
بجنود كوكوف الهاطلین
و پسر سعد لعین با لشگر خود از روی قهر و غلبه مرا تیرباران كردند بمثل شدت باریدن باران از دو ابر ریزان
لا لشی ء كان منی قبل ذا
غیر فخری بضیاء النیرین
و این تیرباران نه بسبب گناهی بود كه از من صادر شده بود به غیر از فخر كردن من به جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله كه نور آفتاب و ماه است.
بعلی الخیر من بعد نبی
و النبی القرشی الوالدین
و فخر كردن من به پدرم علی بن ابیطالب علیهماالسلام كه بعد از پیغمبر از همه كس بهتر است و پیغمبری كه پدر و مادر او از قریش است.
خیرة الله من الخلق الی
بعد جدی و انا بن الخیرتین
ای قوم پدرم بهتر از همه خلق خداوند است بعد از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و منم فرزند این هر دو بزرگوار برگزیده خدا
امی الزهراء حقا و ابی
وارث العلم و مولی الثقلین
ای جماعت به حقیقت همه می دانید كه مادرم فاطمه زهرا است و پدرم وارث
علم و مولای جن و انس است.
فضته قد صفیت من ذهب
فانا الفضة و ابن الذهبین
مادرم نقره ای است كه مصفای از طلا است، پس منم نقره و فرزند حاصل شده از دو طلا.
ذهب فی ذهب فی ذهب
و لجین فی لجین فی لجین
منم طلا در طلا و منم نقره در نقره در نقره یعنی منم حسین بن فاطمه دختر رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم.
والدی شمس و امی قمر
فانا الكوكب و ابن القمرین
پدرم آفتاب تابان است و مادرم ماه درخشان، پس منم ستاره فرزند آفتاب و ماه
عبدالله غلاما یافعا
و قریش یعبدون الوثنین
پدر بزرگوارم در زمان كودكی خداپرست بود در حالی كه قریش عبادت دو بت بزرگ را می كردند.
یعبدون اللات و العزی معا
وعلی قائم بالحسنیین
و قریش لات و عزی را می پرستیدند و پدرم جناب علی بن ابیطالب علیه السلام برپادارنده بود هر دو نیكوئی را یعنی عبادت پروردگار و اطاعت رسول را.
مع رسول الله سبعا كاملا
ما علی الارض مصلی غیر ذین
پدرم نماز جماعت می كرد با رسول خدا تا هفت سال كامل و حال آنكه بر روی همه زمین بغیر از این دو بزرگوار نماز گذارنده ای نبود.
هجر الاصنام لا یعبدها
مع قریش لا و لا طرفة عین
پدرم دوری جست از بت ها و هرگز عبادت نكرد آنها را با قریش بلكه بقدر چشم بر هم زدن و باز نمودن هم آنها را نپرستید.
من له جد كجدی فی الوری
او كامی فی جمیع المشرقین
كیست كه از برای او جدی باشد مثل جد من در همه عالم یا مادری باشد مثل
مادر من در مشرق و مغرب عالم؟
خصه الله بفضل و تقی
فانا الازهر و ابن الازهرین
خداوند مخصوص گردانید جدم را به فضل و تقوی، پس منم كوكب درخشنده فرزند دو كوكب نور دهنده.
جوهر من فضة مكنونة
فانا الجوهر و ابن الدرتین
جدم جوهری است از نقره پنهانی یعنی از نور ابیض الهی، پس منم جوهر و فرزند دو در نهانی.
نحن اصحاب العبا خمستنا
قد ملكنا شرقها و المغربین
مائیم اصحاب عبا كه هر پنج نفر ما مالك شدیم مشرق و مغرب زمین را.
نحن جبریل لنا سادسنا
و لنا البیت و مثوی الحرمین
مائیم اصحاب كساء كه فخر كرد به ششمین شدن ما جبرئیل و از برای ما است خانه كعبه و آرامگاه حرمین.
كل ذی العالم یرجو فضلها
غیر ذاالرجس لعین الوالدین
هر صاحب علمی امید دارد فضل ما را بغیر از این ملعون نجس كه لعنت كرده شده است پدر و مادرش.
جدی المرسل مصباح الدجی
و ابی موفی له بالبیعتین
جد من پیغمبر مرسلی است كه چراغ تاریكی ها است و پدرم وفا كننده است به هر دو بیعت او كه آن: الست بربكم است و محمد نبیكم.
والدی خاتمه جادبه
حین وافی رأسه للركعتین
پدر بزرگوارم انگشتر خود را عطاء نمود به سائل در حالتی كه سر او وفاء كرد از برای هر دو ركعت نماز.
قتل الابطال لما برزوا
یوم بدر و باحد و حنین
پدرم كشت شجاعان را كه مبارز می طلبیدند در روز جنگ بدر و احد و حنین.
اظهر الاسلام رغما للعدا
بحسام سارم شفرتین
پدرم ظاهر گردانید اسلام را به خاك مالیدن خرطوم دشمنان به ضرب ذوالفقار دو دم قطع كننده.
فعلیه الیه صلی كلما
غرب القمری و غاب الفرقدین
پس بر پدرم صلوات فرستاده است خدا مادامی كه مخفی است قمری (نام مرغی است) و غائبند فرقدان.
در حدیث است كه آن حضرت بعد از خواندن این رجز غیرت اسد اللهیش به جوش آمد بر آن منافقان بی دین حمله كرد و بسیاری از ایشان را به درك نیران فرستاد، پس به مكان خود مراجعت فرمود.